ADAM OCHWANOWSKI
Urodził się 6 lutego 1952 roku w Złotej Pińczowskiej na Ponidziu. Poeta, krytyk literacki, publicysta, tłumacz, scenarzysta oraz reżyser widowisk plenerowych i kameralnych, satyryk oraz animator kultury. Absolwent LO im. Hugona Kołłątaja w Pińczowie i Studium Kulturalno
‒ Oświatowego w Krośnie nad Wisłokiem. Publikacje prasowe m.in.: „ Twórczość”, „Poezja”, „Nowy Wyraz”, „Literatura”, „ Akcent”, „Życie Literackie”, „Tygodnik Kulturalny”, „Fraza”, „Nowa Okolica Poetów”, „Sycyna”, „Przemiany”, „Teraz”, „Radostowa”.
Za dorobek literacki i działalność kulturalną odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Za Zasługi Dla Kultury Polskiej i Medalem Gloria Artis. W 2013 roku wybrany, w plebiscycie „Echa Dnia” Człowiekiem Roku za zasługi w rozwoju turystyki oraz rekreacji w województwie świętokrzyskim. Publikacje książkowe m.in.: „Dopóki żyją matki”, „Dotyk Madonny”; „Północ”; „Oswajanie świtu”; „Ostatni seans z Julią”; „Wigilia Apokalipsy”; „Erotyki
i przytyki”; „Droga Krzyżowa”; „Dwunastu gniewnych błaznów”; „Siedem wierszy głównych”; „Póki co...”; „Trzynaście zmysłów”; „Zaszczep mnie bajką”; „Gwiezdne szyfry”; „Pławienie koni”. Autor libretta do śpiewogry „Od sabatu do ornatu” i tekstów do diaporamy „Ponidzie na Ziemi”. Autor tekstów piosenek popularnych i poetyckich. Obecnie mieszka w swojej rodzinnej wsi.
Oswajanie świtu
Karmimy wróble, bo nie mamy dzieci
Do psa przybłędy czasem się łasimy
Tyle naszego, co sobie wyśnimy
Pies warknąć może, a wróbel odleci
Liczymy lata, bo w portfelach naszych
Nie ma już miejsca na marzenia stare
Pukanie serca czoła nasze studzi
Patrzymy w niebo, wszak trzeba mieć wiarę
Szukamy miejsca na nowe ołtarze
W wiosenne kwiatki przystrajamy bramę
Dzwoni telefon. Nie, to tylko budzik
Strofuje ciszę i sprawy te same
Potem stoimy nieruchomo w oknie
Na ptasie gniazda w milczeniu patrzymy
Karmimy wróble, bo nie mamy dzieci
Tyle naszego, co sobie wyśnimy
21/22 V 1994
AGATA SOBOTA
Urodziła się w 1966 roku w Jędrzejowie, absolwentka LO im. Mikołaja Reja w Jędrzejowie. Ukończyła filologię polską na WSP w Krakowie (dodatkowo fakultet teatralny), jest aktorką zawodowo związaną z Teatrem Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach.
Aktorka, poetka, pedagog, animator kultury, prowadzi autorskie programy w zakresie edukacjiteatralnej dla dzieci i dorosłych, współtworzy i opracowuje materiały dydaktyczne oraz audiowizualne w zakresie edukacji o sztuce (np „Słówko o teatrze”, Wydawnictwo Grupa Edukacyjna MAC S.A Kielce 2008, „Pięciolatki bawią się w teatr” wyd. Juka, Kielce 2009). Współpracuje z Radiem Kielce, biorąc udział w słuchowiskach radiowych. Aktorka wciąż poszukująca nowych środków wyrazu w sztuce aktorskiej, nowych metod pracy oraz nowych relacji między aktorem a publicznością. Agata Sobota jest autorką tomików wierszy („Antrakt” 2007r. ‒ wydany przez Dom Środowisk Twórczych w Kielcach, „Nie wierzę” 2012r.) , arkuszy poetyckich, artykułów na temat teatru, scenariusza spektaklu dla dzieci, monodramu
pt. „10 wcieleń czarownicy” (zrealizowany i wyreżyserowany w TLiA „Kubuś” w 2014r.).
...
nie wierzę że trudna
przecież figle płata
nie wierzę że chora
przemarznięta może
że stara i brzydka
to się zaraz znudzi
nie wierzę
nie wierzę że mija
że odwraca głowę
pośpiesznie odchodzi
z horyzontem się styka
tylko gdy umiera
gdy oczy zamyka
nawet wtedy nie stygnie
miłość prawdziwa
bliskiego człowieka
GRZEGORZ KOZERA
Prozaik, poeta, dziennikarz. Urodził się 20 marca 1963 roku w Starachowicach, mieszka
w Kielcach. Jako poeta debiutował w 1989 r. tomikiem „Upadek”. W tym samym roku wydał „Strip- tease”. Kolejne jego książki poetyckie to „Piosenka powieszonego amanta” (1993),
„Niebieski motyl i inne wiersze” (1995), „Sierżant Garcia nie żyje” (1998) i „Data” (2011).
Jego wiersze były tłumaczone na język angielski i czeski, ukazywały się również
w antologiach i ogólnopolskich czasopismach kulturalnych.
Na dorobek literacki składają się także powieści: „Biały Kafka” (2004, II wyd. 2014), „Droga
do Tarvisio” (2012), „Berlin, późne lato” (2013), „Co się zdarzyło w hotelu Gold”, „Króliki
Pana Boga” (2015) oraz zbiór opowiadań „Kuracja” (2008). Ponadto Kozera jest autorem
dwóch sztuk teatralnych „Karnawał” i „Klub morderców”.
„Berlin, późne lato” i „Króliki Pana Boga” były zakwalifikowane na listę książek
ubiegających o Literacka Nagrodę Europy Środkowej Angelus. W 2013 r. Kozera został
uhonorowany Świętokrzyską Nagrodą Kulturalną I stopnia, przyznawaną przez marszałka
województwa świętokrzyskiego.
Sierżant García nie żyje
Przypominał sympatycznego grubasa z filmu o Zorro
Miał krzaczaste wąsy śniadą cerę pękaty brzuch
więc nazywaliśmy go sierżant García
Nie nosił jednak munduru
choć w jego fachu jakiś uniform byłby na miejscu
Spotykałem go co kilka dni gdy pełnił dyżur
bliższą znajomość zawarliśmy przy szybkiej wódce
w pokoju oszklonym jak akwarium
Wiedziałem że cierpi na nieuleczalną chorobę portierów:
samotność i potrzebę rozmowy
lecz zawsze się dokądś spieszyłem
Potem zniknął dopadł go wylew
Przez kolegów z portierni prosił
żebym go odwiedził w domu opieki
a ja znów dwa lata udawałem że ni mam czasu
Umarł Podobno wczoraj był jego pogrzeb
Choćbym teraz obejrzał sto razy Zorro
i napisał sto żałobnych wierszy
nie odmienię tego że jestem sukinsyn
Obym takiego nigdy nie spotkał
IRENA ŻUKOWSKA-RUMIN
Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego i studiów podyplomowych na
Uniwersytecie Jagiellońskim. Autorka scenariuszy lekcji „Lekcja polskiego";(1998), „Lekcja polskiego zoknem w tle"; (2005), oraz kilkudziesięciu artykułów metodycznych i esejów publikowanych m.in. w: „Języku Polskim w Szkole Średniej";, „Inspiracjach Polonistycznych", „Języku Polskim w Liceum";, „Kwartalniku Polonistycznym” „4x Nobel".
Członek ZLP. Wydała tomiki poetyckie: „Pierrot" (1996), „Tryptyk"; (1996), „Kolombina"; (1999), „Sancho Pansa"; (2003), „Emblema” (2008), „Alexandreis” (2011). Wiersze publikowała też w „Przemianach";, „Słowie Ludu"; „Ikarze"; Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim", „Teraz", „Radostowej” oraz w antologiach. Opracowała i wydała cztery tomiki poezji uczniowskiej. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999, 2000).
Sancho Pansa o świecie podwodnym
Sancho Pansa przygląda się
gąbkom i koralom
podwodnym naroślom
morskiego dna
ani je ludzkie oko widziało
ani ucho o nich słyszało
a przecież rosły
do dziś
ponad nim
wklęśnienie wieczności
z badawczą lunetą księżyca
KAROLINA BUGAJSKA
Studentka studiów magisterskich na kierunku Filologia rosyjska o specjalizacji
translatorycznej. Przygodę z poezją rozpoczęła w 2005 r., od udziału w II edycji Konkursu
O Zielone Pióro K. I. Gałczyńskiego. Doskonaliła swoje zdolności poetyckie, startując w wielu konkursach poetyckich, mierząc się z powodzeniem z młodymi poetami. Wiersze drukiem ukazały się w pokłosiach pokonkursowych i czasopismach kulturalno-literackich. Współautorka almanachów grupy literacko-artystycznej „Słowniacy Świętokrzyscy”: „Pogłębionym drukiem” i „67 kroków” oraz współautorka tomiku „Powiązane gesty”.
Od 7 lat członek grupy literacko-artystycznej Słowniacy Świętokrzyscy.
Od 5 lat członek Koła Naukowego Studentów i Doktorantów Tekst. Sympatyzuje z forum
poetyckim Poezjaart. Obecnie w sposób eksperymentalny próbuje swoich sił w tłumaczeniach
klasyki polskiej poezji i tłumaczeniach poezji rosyjskiej, a także tworzy własne utwory
w języku rosyjskim. Równolegle prowadzi dwa blogi internetowe – jeden z nich poświęcony
zdarzeniom i ludziom wartych zapamiętania (www.febra.bloog.pl), a drugi stanowi
prezentację twórczości autorki (https://kayab92.wordpress.com/).
Niepewność
Przy świetle zapalonej lampy
oglądasz mnie z każdej strony.
Fragment po fragmencie,
z obawą, że mogę zniknąć nim skończy się noc.
Niczym zapałka, która wypala się cal po calu.
Obserwuję cień rysujący się na ścianie.
Świadoma tej jedynej nocy – nie patrzę.
Minuta po minucie – choć obok, to jednak dalej i dalej od siebie.
Gdy nastanie poranek już nic dla nas nie pozostanie.
Staniemy niepewnie naprzeciw,
trzymając w dłoniach jabłko spękane czerwienią.
17.02.2016 (godz.12:57)
ZDZISŁAW ANTOLSKI
Urodził się 16.01. 1953 roku w Skalbmierzu na Ponidziu. Absolwent kieleckiej Wyższej Szkoły
Pedagogicznej. Debiutował w 1974 roku w Almanachu wierszy „Bazar poetyski” Otrzymał wiele nagród w konkursach poetyckich m. in. „O Nagrodę Jesiennej Chryzantemy” (Płock 1978). „O Świętokrzyską Lirę Poezji” (Kielce 1979, 1982), „O Laur Liścia Akantu” (Olsztyn 1981), na XIV Ogólnopolskim Festiwalu Poezji (Łódź 1985r.).
Laureat miesięcznika „Przemiany” (Kielce 1974), nagrody w dziedzinie poezji im. Andrzeja Bursy (Kraków 1986), nagrody z Funduszu Nauki i Kultury im. Staszica (Kielce 1986), W roku 2001 został odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi. Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” 2005.
Westchnąłem w myślach
Ponidzie, Ponidzie:
ziemia czuła jak kobieta,
tłusta i urodzajna.
Kurhany i w fosach
Łokietkowych grodzisk
czarne figurki
pogańskich bożków.
Łąki, łąki,
chabry, maki, kaczeńce
i skowronek, który wyfrunął
Panu Bogu zza pazuchy.
Kapliczki przydrożne
i w lasach, w wąwozach,
pod paprociami, pajęczynami -
groby.
AGNIESZKA RADLAK
Urodziła się w 1972 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim. W 2003 roku aktywnie związała się z
Fotoklubem Galeria MCK działającym przy ostrowieckiej Galerii Fotografii i rok później została
przyjęta w poczet członków Związku Polskich Artystów Fotografików - Okręg Świętokrzyski. Od trzech lat mieszka i tworzy w Sopocie. W swojej twórczości oddaje się fotografii inscenizowanej, unikając elektronicznej obróbki zdjęć.
W wielu pracach dostrzec można niezwykłą równowagę pomiędzy skrytością
i rozpoznawalnością użytych przedmiotów a iluzorycznie tworzoną interpretacją o silnym zabarwieniu emocjonalnym. Światło wykorzystywane jest nie tylko do ujawniania, maskowania i akcentowania lecz również do kształtowania obszaru doznań przez odpowiedni dobór treści jawnych i treści ukrytych. Artystka w swoich realizacjach wykorzystuje znikomą ilość atrybutów co pozwala na zwielokrotnienie interpretacji i wzmaga koncentrację odbiorcy. Również kolorystyka zdjęć utrzymywana około czerni i bieli jest świadomym zabiegiem uniemożliwiającym rozpraszanie widza wielością barw.
ANDRZEJ BORYS
Urodził się 10. 05. 1949 r. w Łowiczu. Debiut artystyczny to początek lat 70tych wyróżnienie
w Ogólnopolskim Biennale Fotografii Studenckiej w Szczecinie ('72). Jest autorem ponad
50 wystaw indywidualnych i niezliczonych wystaw zbiorowych. Członek ZPAF od 1978 r., prezes Okręgu Świętokrzyskiego ZPAF w latach 1990 – 1994 oraz od 2002 do Kwietnia 2015 r. Pomysłodawca oraz organizator Międzynarodowych Plenerów Fotograficznych „ART – EKO” od 1988 r. do chwili obecnej. Organizator i Komisarz ogólnopolskich plenerów i wystaw
pt. „Świętokrzyskie w Obiektywie” w latach 2005‒2008. Współorganizator, Kurator oraz Juror ogólnopolskiego konkursu pt. „Życie jest piękne” pierwsze trzy edycje, Komisarz 15 Międzynarodowego Biennale Krajobrazu „Save the Earth”.
Odznaczony wieloma nagrodami w kraju i zagranicą m.in. Złoty i Srebrny Medal FIAP, liczne nagrody Biennale Krajobrazu Polskiego, Dyplom Uznania Ministra Kultury, Brązowy Medal Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Zasłużony Kulturze Polskiej Gloria Artis 2007 oraz w ostatnim okresie: Nagroda I Stopnia Prezydenta Miasta Kielce za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechnienia i ochrony Kultury 2011 oraz Świętokrzyska Nagroda Kultury 2011 w uznaniu dokonań wzbogacających dorobek kulturalny województwa
świętokrzyskiego. Organizator, Kurator oraz Juror XVI Międzynarodowego Biennale Krajobrazu. Autor zdjęć wydawnictwa albumowego „ Tradycje przemysłu regionu świętokrzyskiego „Korzenie Politechniki Świętokrzyskiej” ‒ Kielce 2015.oraz albumu 200 lat tradycji Wyższego Szkolnictwa Technicznego na Ziemiach Polskich Kielce 2016
MIECZYSŁAW WROŃSKI
Urodził się w 1947 roku w Rakszawie. Mieszka w Stalowej Woli. Fotografuje od lat 70-tych. Pasjonują go różne tematy fotograficzne. Główne z nich to: sacrum, chasydzi, martwa natura, industria, konie oraz szeroko pojęty reportaż.
Uczestnik i laureat wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fotograficznych .
Jego wystawy indywidualne to: „Pary” (2003), „Cmentarne Anioły” (2004), „Chasydzi” (2005),
„Okno na świat” (2006), „Spotkani w drodze” (2010), „Chasydzi-Pielgrzymki do Leżajska” (2013),
„Hutnicze impresje” (2013), "Fototematy” ( 2014). Jest też autorem zdjęć do albumu „ Stalowa Wola”(2006). Swoje prace prezentuje też na óżnego typu wystawach zbiorowych .
Od 2005 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Świętokrzyskiego.
W roku 2011 za zasługi dla rozwoju fotografii kieleckiej otrzymał medal OŚ ZPAF.
WOJCIECH GEPNER
Rocznik 1966. Uprawia fotografię użytkową, nie stroniąc od reportażu i fotografii kreacyjnej.
Fotografuje różnymi technikami, od kamery otworkowej, po aparaty cyfrowe, od fotografii
elementarnej po zaawansowaną ingerencję elektroniczną.
Od 2005 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Laureat licznych
konkursów fotograficznych. W swym dorobku ma publikacje w wielu wydawnictwach
polskich oraz zagranicznych, a także w podręcznikach fotografii i albumach. Jego zdjęcie
wykorzystywane były również na okładkach książek i płyt. Brał udział w wystawach
fotograficznych w kraju i za granicą.
W fotografiach najbardziej interesuje go nastrój. Uważa, że dla uzyskania właściwej
atmosfery warto poświęcić wszystko - kadr, kolor, ostrość. Najchętniej fotografuje miejsca
znajdujące się nieco na uboczu, zaułki dużych miast albo prowincję, bo tam, według niego,
można choć na chwilę „złapać dystans” do gładkiej, wypacykowanej, coraz bardziej
plastikowej rzeczywistości.
KRZYSZTOF ZAJĄC
Urodził się w 1962 r. w Kielcach. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików, Fotoklubu RP Stowarzyszenie Twórców i Fédération Internationale de I'Art Photographique.
W 2014 roku uhonorowany tytułem Artiste FIAP, a w 2015 roku tytułem Excellence FIAP.
Jego prace eksponowane były na ponad 80 Międzynarodowych Salonach Fotograficznych w
29 krajach. Pięć indywidualnych wystaw krajowych i jedna zagraniczna, dziewiętnaście problemowych wystaw zbiorowych.
W roku 2015 uczestniczył w wystawie "...Afar" Warszawskiego Festiwalu Fotografii Artystycznej, Laureat parudziesięciu konkursów fotograficznych. Laureat Interdyscyplinarnego Konkursu Plastycznego „Przedwiośnie 38” i „Przedwiośnie 39”, Srebrny Medal XV Międzynarodowego Biennale Krajobrazu „S-AVE THE E-ART.” 2012, Nagroda II stopnia XVI Międzynarodowego Biennale Krajobrazu „SPACE DEFINITION” 2014, laureat BZ WBK Press Foto 2015 (III Nagroda), laureat Grand Press Photo 2015 (II Nagroda). Na XVIII Biennale Plakatu Fotograficznego w Płocku otrzymał Brązowy Medal Fotoklubu RP. W 2015 roku w eliminacjach krajowych został Reprezentantem Polski na World Photographic CUP 2016 w czterech kategoriach.
Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce i zagranicą (USA, Włochy, Niemcy, Ukraina). Współautor fotografii do Albumu „50/50/50” BWA Kielce 2015.
PIOTR BIENIEK
Jędrzejowianin rocznik ’71. Od czasów studenckich także Krakus. Absolwent AGH, doktor nauk
chemicznych (UAM Poznań). Artysta fotografik, członek rzeczywisty OŚ ZPAF oraz Fotoklubu RP, posiada tytuł AFIAP. Nauczyciel fotografii, egzaminator OKE w zawodzie fototechnik.
Zainteresowany formą i sensem obrazu niezależnie od jego formalnej klasyfikacji. Poszukiwacz podobieństwa form i znaczeń w różnych skalach i kontekstach. Na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie prowadzi m.in. wykład ogólnouczelniany „Fotografia – wybrane aspekty techniczne i artystyczne”.
Strona autorska: PiotrBieniek.pl
